Nieuws 26 januari 2024
Zorgen dat kind en gezin, wanneer dit nodig is, zo snel mogelijk passende ondersteuning en zorg ontvangen: dat is de koers die de regering uitzet als belangrijkste boodschap in de Hervormingsagenda Jeugd. De geboden jeugdhulp zal daarom getoetst worden via het ‘BIG-5-model’. Concrete handvatten en gelegenheid voor optimale monitoring van de hervormingsagenda kunnen geboden worden door de interventie GIZ-methodiek. Op welke manier dat kan, lees je in dit pleidooi.
De decentralisatie Jeugdwet 2015 had als doel: een zorgzame participatiesamenleving en een financieel houdbaar stelsel voor de toekomst. Sinds die tijd hebben gemeenten en jeugdhulpaanbieders geïnvesteerd in lokale (wijk)teams, procesregie, gemeentelijk opdrachtgeverschap, aangescherpt inkoopbeleid en in professionalisering van de functie jeugdprofessional.
De problemen van 2015 zijn anno 2023 echter nog steeds actueel. Meer jongeren ontvangen jeugdhulp, ze hebben meer mentale problemen en hulpverleningstrajecten duren langer en er zijn wachtlijsten. Daarnaast zijn de totale kosten van de jeugdzorg blijven stijgen, kampt het veld met personeelstekorten en zijn de administratieve lasten toegenomen.
De Hervormingsagenda is een vijfjarenplan dat er onder meer voor moet zorgen dat de specialistische hulp voor de meest kwetsbare kinderen beter georganiseerd wordt, er expliciet keuzes worden gemaakt over de reikwijdte van de jeugdhulp en er betere afspraken worden gemaakt rondom kwaliteit, dataverzameling en monitoring.
In de Hervormingsagenda is het van belang jongeren een toekomstperspectief te kunnen bieden. De geboden jeugdhulp zal daarom getoetst worden via het BIG-5-model. Uitgangspunt hierin is dat jongeren een stevige basis nodig hebben op vijf leefdomeinen: support, wonen, werk en school, welzijn en inkomen. Voor de concretisering en daarmee optimale monitoring hiervan kan de GIZ-methodiek worden ingezet.
De methodiek wordt inmiddels door 57 organisaties in het land toegepast en ruim 3.000 professionals zijn getraind in het toepassen ervan. Deze professionals zetten de methodiek op dagelijkse basis in tijdens (individuele en gezinsgerichte) gesprekken in de gehele jeugdketen: binnen jeugdgezondheidszorg, de jeugdhulp, het medisch domein en de geboortezorg.
De GIZ ondersteunt een brede, gezinssysteem gerichte blik en raakt alle domeinen van het BIG-5-model. Bovendien richt de methode zich op het ontwikkelen van een resultaatgericht plan, dat gebaseerd is op de krachten en zorgbehoeften van het kind.
Om de kracht van de inzet van de GIZ-methodiek verder te duiden, bekijken we dit per spoor dat is vormgegeven voor het vijfjarenplan in de Hervormingsagenda. Het pleidooi daarvoor vind je hier.
"*" geeft vereiste velden aan
Het Tijdschrift voor Jeugdgezondheid (TJGZ) gaat vanaf nu verder onder de vlag van het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid (NCJ). Tijdens een feestelijke bijeenkomst met het ambassadeursnetwerk stonden we op 20 november stil bij het verleden, het heden en de toekomst van TJGZ.
Het NCJ peilde voor de vierde keer onder professionals of zij de signalen van geldzorgen herkennen in de spreekkamer en hun mogelijkheden om iets met deze signalen te doen. De cijfers laten zien dat nog steeds het merendeel van de professionals het lastig vindt om armoede en geldstress te herkennen.
Het NCJ is op zoek naar een doktersassistente die wil deelnemen aan de Landelijke Expertgroep Ontwikkelingsonderzoek (LEO).
