De Gemeente Eemnes geeft gezinnen met een minder makkelijke start al jaren een steuntje in de rug met de interventie Stevig Ouderschap. Lambertha Seijbel werkt als beleidsmedewerker jeugd voor de Gemeente Eemnes en vertelt in een interview met NCJ-adviseur Merian Bouwmeester over hoe Eemnes inzet op duurzaam preventiebeleid. Hoe zorgt Eemnes voor een optimale samenwerking tussen beleid en uitvoering? Welke uitdagingen komen ze tegen? Hoe krijg je financiële bodem voor preventiebeleid en wat heb je nodig richting je wethouder? Lambertha ziet ‘verbinden’ als haar belangrijkste rol.
“Veerkrachtige generaties ontstaan vooral door de mogelijkheden van de gemeente te verbinden met dat wat er daadwerkelijk nodig is en wat gezien wordt door professionals. Zodat zaken goed op elkaar aansluiten en we aan hetzelfde doel werken!’’
Lambertha Seijbel was eerder onder andere teammanager bij de JGZ van de GGD regio Utrecht. Sinds twee jaar is zij werkzaam als strategisch beleidsadviseur Jeugd bij de gemeente Eemnes en ook beleidsondersteuner bij het plaatselijke Jeugd- en Gezinsteam. De gemeente Eemnes is echt voorstander van investeren in preventieve inzet. Daarbij staan de jeugdigen en hun ouders voorop. ‘’We willen echt kwaliteit bieden. Eigenlijk los van de kostenbesparing die we met deze inzet kunnen realiseren. Om die kwaliteit te kunnen bieden werken het lokale Jeugd- en Gezinsteam en de jeugdgezondheidszorg (JGZ) nauw samen. Die basis zorgde er ook voor dat Stevig Ouderschap snel paste binnen ons preventieve gedachtegoed binnen onze gemeente. Ons Jeugd- en Gezinsteam doet veel meer dan ouders doorverwijzen en hen begeleiding bieden, maar organiseert zelf ook preventieve activiteiten zoals webinars voor ouders.’’
In meerdere gemeenten in Nederland zien we dat de inrichting van sociale teams aanleiding is om meer zeggenschap te willen over de toeleiding naar Stevig Ouderschap. We zien dat sommige teams los van de uitkomsten van de selectie vragenlijst willen kunnen bepalen wie in aanmerking komt voor SO. Hoe is dat in Eemnes?
In Eemnes doen we dat echt met de vragenlijsten. De JGZ screent en beslist. Ik zie daar ook wel een nadeel in. Dit afgelopen jaar hebben we bijvoorbeeld helemaal geen trajecten gehad. Er is budget, er zijn speciaal opgeleide mensen die het kunnen uitvoeren. Op basis van de vragenlijsten die ouders invullen, komen ook een aantal gezinnen naar voren waar we de huisbezoeken zouden willen aanbieden. Maar dan haken ouders toch vaak af.
Het is belangrijk dat het vaststellen van die zorgbehoefte bij de JGZ blijft liggen. Een uitdaging is het wel om ouders te motiveren de begeleiding aan te gaan. Een vertrouwd gezicht voor de ouder kan daarbij helpen, maar is niet doorslaggevend. Dat vind ik wel heel erg jammer. We halen ouders die baat kunnen hebben bij Stevig Ouderschap er dan dus wel uit, maar kunnen ze dan niet over de streep trekken. Doordat we deze ouders dan wel in beeld hebben, kunnen we wel dat beetje extra aandacht geven in reguliere gesprekken. En dat zorgt ook wel voor een extra goede samenwerking met het Jeugd- en Gezinsteam.
Kun je meer vertellen over het preventief jeugdbeleid in Eemnes?
Samenwerken in het voorveld met de JGZ, het lokale Jeugd- en Gezinsteam en jongerenwerk is voor ons heel belangrijk. Dus eerst kijken naar wat er binnen het eigen netwerk kan voordat we hulpverlening inzetten. En ook elkaars expertise zoveel mogelijk benutten. We organiseren bijvoorbeeld ook jeugd ondersteunings cafés voor alle netwerkpartners binnen de gemeente die te maken hebben met jeugd. Dat varieert van de wijkagent tot JGZ en jongerenwerker, maar ook vrijwillige partners zoals Goede Buren. We stellen dan meestal één thema centraal, waar we dan met elkaar over in gesprek gaan. Zo proberen we de aansluiting tussen preventiebeleid en uitvoering te bevorderen.
‘Omdat Eemnes kleiner is, ben ik van ‘’alles’’. Dat heeft ook zo zijn voordelen. Een collega die in een grotere regio werkt hoor ik dan weleens zeggen ‘haal anders je data-analisten er even bij’ en dan denk ik …. huh, wie? Je moet meer van alle markten thuis zijn.’
Welke bronnen gebruik je als gemeente om een goed beeld te krijgen van wat mensen nodig hebben in de gemeente?
In 2018 hebben we door de GGD een onderzoek laten uitvoeren binnen het sociaal domein. Om te weten wat er speelt hier in de gemeente Eemnes. Uit dat rapport kwam bijvoorbeeld naar voren dat we verhoudingsgewijs veel alleenstaande ouders hebben. En dat we vrij veel jongeren hebben die alcohol en/of drugs gebruiken. Daarnaast kijken we naar de gezondheidsmonitor die de GGD afneemt. En ook de gegevens die vanuit de jeugdhulp komen. Daar zien we bijvoorbeeld veel kinderen met anorexia problematiek. Ook zien we Eemnes veranderen, in nieuwbouwwijken ontstaat bijvoorbeeld ook eenzaamheid bij ouders omdat ze nog niet zo in de netwerken zitten. Dit alles levert veel waardevolle informatie op en daar waar mogelijk proberen we ons preventief beleid daar op aan te passen. Om ouders meer netwerken te bieden gaan we nu bijvoorbeeld papa en mama cafés organiseren in samenwerking met de JGZ en het Jeugd- en Gezinsteam.
Als beleidsadviseur probeer ik mijn ogen en oren open te houden in gesprekken met de JGZ en het Jeugd- en Gezinsteam om ervoor te zorgen dat je weet wat er speelt en leeft. Mijn aanvullende rol als beleidsondersteuner in het Jeugd- en Gezinsteam is daarbij heel helpend omdat je dicht op de werkpraktijk zit en ziet wat er gebeurd. Ik probeer echt verbonden te zijn met alle teams om zo te kunnen inspelen op wat er leeft. Omdat Eemnes kleiner is, ben ik van ‘’alles’’. Dat heeft ook zo zijn voordelen. Een collega die in een grotere regio werkt hoor ik dan weleens zeggen ‘haal anders je data-analisten er even bij’ en dan denk ik …. huh, wie? Je moet meer van alle markten thuis zijn.
Lees hier het hele interview