Zuzanna

Ik noem haar Zuzanna, ze kwam uit Polen. Een slimme jonge meid van begin 20 met een gedegen opleiding als boekhouder. Toen ze naar Nederland kwam, had ze nog geen vaste baan. Om toch in haar eigen onderhoud te kunnen voorzien, maakte ze schoon bij mensen thuis. Zuzanna wist goed wat ze wilde, een zelfstandig leven met een mooie toekomst, een eigen flatje in Zeist, en ging daarvoor. Totdat ze een relatie kreeg met een man, die, later bleek, zijn kost ‘verdiende’ met kleine criminaliteit.

Zuzanna ontdekte dat ze zwanger was. Tot haar schrik bleek de zwangerschap al zes maanden gevorderd te zijn. Van de ene op de andere dag veranderde haar toekomstperspectief. De baby was welkom, maar de omstandigheden maakten het er niet gemakkelijk op. Het overmatige drugs- en alcoholgebruik van haar vriend, het feit dat ze nog geen stabiel inkomen had én een baby op komst, zorgden voor grote geldzorgen. Zuzanna schaamde zich dat het zo ver was gekomen, maar wist ook niet goed waar ze terecht kon met haar zorgen en problemen. Na haar bevalling raakte ze in een postnatale depressie. Ondertussen stapelden de rekeningen zich op.

Haar zoontje Boris groeide op in een buitengewoon stressvolle situatie. Dat liet zijn sporen na; hij vertoonde lastig gedrag, pikte vaak dingen van andere kinderen, maakte van alles stuk. En toen hij wat groter werd, raakte hij regelmatig betrokken bij vechtpartijtjes op straat en bleef steeds vaker weg van school. Zuzanna was ten einde raad.

In die periode ontmoette ik haar. Ze zat diep in de schulden en zag geen uitweg. Ik besloot haar mee te nemen naar het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG). Dat was het begin van de weg terug voor Zuzanna. Héél langzaam maar zeker kwam ze weer boven water. Het CJG wist haar te helpen met inzet van schuldhulpverlening. Bewindvoering zorgde ervoor dat haar vriend niet meer bij haar geld kon komen. Voor Boris werd in overleg met het samenwerkingsverband en het CJG een school voor speciaal onderwijs geregeld.

Zuzanna kreeg met de nodige ondersteuning haar financiën weer op orde en is nu bezig met reïntegreren. Na een lange periode is voor Zuzanna de stress op de achtergrond geraakt en de rust teruggekeerd. Ook financieel. Dat maakt dat ze haar leven weer in eigen hand heeft. Ze heeft haar eigen perspectief weer gevonden. Boris zit op z’n plek op de nieuwe school.

Zuzanna en haar zoon staan voor mij symbool. Voor het belang van het juiste netwerk. Voor het belang van een bestendig netwerk, waarbij alle schakels naadloos op elkaar aansluiten. Waarbij elke schakel zicht heeft én houdt op de cliënt en diens omgeving. De sociale dienst, de school, het consultatiebureau, de huisarts, het CJG, schuldhulpverlening… Maar nog mooier zou het zijn geweest als Zuzanna al tijdens haar zwangerschap preventief ondersteuning had gekregen. Misschien dat zij dan minder hard onderuit zou zijn gegaan.

Zuzanna is niet de enige in een dergelijke situatie. Sterker nog, het kan ons allemaal overkomen. Dat je een stap in het leven zet, die vervolgens je eigen wereld ondersteboven draait. Dan ben je dolblij als je gezien én geholpen wordt.

Een paar weken geleden vertelde Zuzanna me dat ze deze zomer voor het eerst samen met Boris op vakantie is geweest. Van haar zelf verdiende geld. Haar eigen kracht heeft haar gebracht waar ze nu staat. Met de juiste hulp van de juiste professionals.